ກອງປະຊຸມສຳມະນາວິທະຍາສາດລະດັບຊາດ ຫົວຂໍ້: “ແນວຄິດໄກສອນ ພົມວິຫານກ່ຽວກັບ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ ໃນຂົງເຂດວັດທະນະທຳ-ສັງຄົມ” – ສະຖາບັນການເມືອງ ແລະ ການປົກຄອງແຫ່ງຊາດ (ສມປຊ)

ເພື່ອເປັນການເສີມຂະຫຍາຍແນວຄິດໄກສອນ ພົມວິຫານ ກ່ຽວກັບຂົງເຂດວັດທະນາທຳ-ສັງຄົມ ໃຫ້ທົ່ວທຸກຊັ້ນຄົນໄດ້ເຂົ້າໃຈ ແລະ ຮັບຮູ້, ເລິກເຊິ່ງ ແລະ ທົ່ວເຖິງນັ້ນ, ຄະນະຮັບຜິດຊອບການຄົ້ນຄວ້າແນວຄິດໄກສອນ ພົມວິຫານ ໄດ້ຈັດກອງປະຊຸມສຳມະນາວິທະຍາສາດລະດັບຊາດຂຶ້ນ ໃນຕອນເຊົ້າຂອງວັນທີ 10 ມີນາ 2021, ທີ່ຫ້ອງປະຊຸມໃຫຍ່ສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້າເສດຖະກິດ-ສັງຄົມແຫ່ງຊາດ, ພາຍໃຕ້ຫົວຂໍ້: “ແນວຄິດໄກສອນ ພົມວິຫານກ່ຽວກັບ ການປ່ຽນແປງໃໝ່ໃນຂົງເຂດວັດທະນາທຳ-ສັງຄົມ”, ໃຫ້ກຽດເປັນປະທານຊີ້ນຳກອງປະຊຸມ ໂດຍທ່ານ ປອ ຄຳພັນ ພົມມະທັດ, ກຳມະການກົມການເມືອງສູນກາງພັກ, ເລຂາທິການສູນກາງພັກ, ປະທານຄະນະກວດກາສູນກາງພັກ, ປະທານສະພາທິດສະດີສູນກາງພັກ, ຫົວໜ້າຄະນະຮັບຜິດຊອບການຄົ້ນຄວ້າແນວຄິດໄກສອນ ພົມວິຫານ; ທ່ານ ປອ ຄຳພັນ ເຜີຍຍະວົງ, ເລຂາທິການສູນກາງພັກ, ຫົວໜ້າຄະນະ

ໂຄສະນາອົບຮົມສູນກາງພັກ ໃຫ້ກຽດເປັນຄະນະປະທານ; ມີ ທ່ານ ສົມສະຫວາດ ເລັ່ງສະຫວັດ ອາດີດກຳມະການກົມການເມືອງສູນກາງພັກ, ທີ່ປຶກສາຄະນະຮັບຜິດຊອບການຄົ້ນຄວ້າແນວຄິດໄກສອນ ພົມວິຫານ, ມີ ທ່ານ ປອ ສອນທະນູ ທຳມະວົງ, ກຳມະການສູນກາງພັກ, ປະທານສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້າເສດຖະກິດ-ສັງຄົມແຫ່ງຊາດ, ຮອງປະທານສະພາທິດສະດີສູນກາງພັກ, ຮອງຫົວໜ້າຄະນະຮັບຜິດຊອບການຄົ້ນຄວ້າແນວຄິດໄກສອນ ພົມວິຫານ, ມີ ທ່ານ ຮສ. ພູວົງ ອຸ່ນຄຳແສນ, ກຳມະການສູນກາງພັກ, ຫົວໜ້າສະຖາບັນການເມືອງ ແລະ ການປົກຄອງແຫ່ງຊາດ, ຮອງຫົວໜ້າຄະນະ, ຜູ້ປະຈຳການຄະນະຮັບຜິດຊອບການຄົ້ນຄວ້າແນວຄິດໄກສອນ ພົມວິຫານ, ນອກຈາກນີ້ ຍັງມີບັນດາທ່ານພະນັກງານການນຳຫຼັກແຫຼ່ງຈາກບັນດາກະຊວງ, ອົງການຂັ້ນສູນກາງ ແລະ ດາທ່ານໃນຄະນະຮັບຜິດຊອບການຄົ້ນຄວ້າແນວຄິດໄກສອນ ພົມວິຫານ ເຂົ້າຮ່ວມ ຈຳນວນ 200 ກວ່າຄົນ.

ເຊິ່ງຈຸດປະສົງໃນການຈັດກອງປະຊຸມໃນຄັ້ງນີ້ ກໍແມ່ນເພື່ອຜັນຂະຫຍາຍມະຕິຂອງກົມການເມືອງສູນກາງພັກສະບັບເລກທີ 058/ກມສພ, ລົງວັນທີ 13 ທັນວາ 2018 ວ່າດ້ວຍການຄົ້ນຄວ້າແນວຄິດໄກສອນ ພົມວິຫານ ແລະເປັນການສະເຫຼີມສະຫຼອງວັນສຳຄັນຕ່າງໆ ຂອງພັກ ແລະ ຂອງຊາດ ເປັນຕົ້ນແມ່ນວັນເກີດ ປະທານ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ຄົບຮອບ 100 ປີ, ວັນສ້າງຕັ້ງພັກປະຊາຊົນປະຕິວັດລາວ ຄົບຮອບ 66 ປີ ແລະ ຊົມເຊີຍຜົນສຳເລັດກອງປະຊຸມໃຫຍ່ຄັ້ງທີ XI ຂອງພັກປະຊາຊົນ ປະຕິວັດລາວ ແລະ ຕ້ອນຮັບກອງປະຊຸມຄັ້ງປະຖົມມະລຶກ ຂອງສະພາແຫ່ງຊາດຊຸດທີ IX.

ສະຫາຍ ຄຳພັນ ພົມມະທັດ ໄດ້ກ່າວວ່າ: ຊາດລາວ ເປັນຊາດໜຶ່ງທີ່ມີວັດທະນະທຳທີ່ສວຍງາມລ້ຳເລີດທາງດ້ານວັດຖຸ ແລະ ຈິດໃຈ; ມີກິດຈະກຳທາງດ້ານຮີດຄອງປະເພນີອັນດີງາມ, ວິຈິດບັນຈົງ ແລະພິດສະດານ, ມີວັດວາອາຮາມ, ສະຖາປັດຕະຍະກຳທີ່ລືຊື່ເປັນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍຢັງຢາຍແຕ່ເໜືອຮອດໃຕ້, ມີວັນນະຄະດີ, ວັນນະກຳ, ກາບກອນ ທຳນອງບົດລຳເຊີ້ງ ແລະ ດົນຕີທີ່ສືບທອດກັນມາ ແຕ່ບູຮານນະການ… ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ເຮັດໃຫ້ລັກສະນະຊາດ ຂອງລາວມີເອກະລັກໂດດເດັ່ນທີ່ສຸດ. ວັດທະນະທຳລາວແມ່ນອົງປະກອບໜຶ່ງທີ່ສຳຄັນ ຂອງການພັດທະນາຊີວິດສັງຄົມລາວ. ເຊິ່ງໄລຍະຜ່ານມາປະທານໄກສອນ ພົມວິຫານ ແລະ ພັກເຮົາໄດ້ໃຫ້ທິດຊີ້ນຳເປັນແຕ່ລະໄລຍະ ອັນໄດ້ສ້າງພື້ນຖານສຳຄັນທາງດ້ານທິດສະດີ ແລະພຶດຕິກຳ ໃຫ້ແກ່ການປັບປຸງວຽກງານວັດທະນະທຳ ຂອງພັກໃຫ້ສອດຄ່ອງ ກັບສະພາບຄວາມເປັນຈິງ ຂອງປະເທດ. ປະທານກອງປະຊຸມ ຍັງໄດ້ຕີລາຄາສູງ ແລະເຊື່ອໝັ້ນຢ່າງໜັກແໜ້ນວ່າ ກອງປະຊຸມສຳມະນາວິທະຍາສາດລະດັບຊາດ ໃນເທື່ອນີ້ ຈະເປັນກອງປະຊຸມທີ່ມີຄວາມໝາຍສຳຄັນ ທັງໃນດ້ານທິດສະດີ ແລະພຶດຕິກຳ ແລະເປັນປະໂຫຍດໃຫຍ່ຫຼວງແທດຕົວຈິງ ຮັບໃຊ້ໃຫ້ແກ່ການປັບປຸງວຽກງານວັດທະນະທຳໃນປັດຈຸບັນ.

ໃນກອງປະຊຸມບັນດານັກວິທະຍາສາດ ໄດ້ພັດປ່ຽນກັນນຳສະເໜີຜົນການຄົ້ນຄວ້າ ຂອງຕົນເອງ ໂດຍສອດຄ່ອງກັບວິທີວິທະຍາ ຂອງການຄົ້ນຄວ້າ ເຊິ່ງສາມາດຍົກໃຫ້ເຫັນເນື້ອໃນແນວຄິດພື້ນຖານ ຂອງປະທານ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ກ່ຽວກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ ໃນຂົງເຂດວັດທະນະທຳ-ສັງຄົມ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນແນວຄິດໄກສອນ ພົມວິຫານ ກ່ຽວກັບການປົກປັກຮັກສາວັດທະນະທຳອັນດີງາມຂອງຊາດ ແລະຮັບເອົາວັດທະນະທຳອັນຍອດຍິ່ງ ຂອງມວນມະນຸດ; ການສຶກສາ; ສິລະປະວັນນະຄະດີ; ວິຖີຊີວິດ ແລະຮີດຄອງປະເພນີ ຂອງປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າ ແລະແນວຄິດໄກສອນ ພົມວິຫານ ກ່ຽວກັບວັດທະນະທຳ, ໂດຍຍົກໃຫ້ເຫັນສະພາບແວດລ້ອມການກຳເນີດ, ເນື້ອໃນ, ຄຸນຄ່າ ແລະການເສີມຂະຫຍາຍແນວຄິດ ຂອງເພິ່ນ ທີ່ໄດ້ຊີ້ນຳ ແລະນຳພາການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດວຽກງານວັດທະນະທຳ-ສັງຄົມ ໃນແຕ່ລະໄລຍະ.

ບັນດານັກວິທະຍາສາດ ລ້ວນແລ້ວແຕ່ຢືນຢັນ ໃຫ້ເຫັນເຖິງຄຸນຄ່າທາງດ້ານທິດສະດີ ແລະພຶດຕິກຳ ຂອງແນວຄິດຊີ້ນຳດັ່ງກ່າວ ທີ່ຍັງສອດຫ້ອຍ ແລະຊີ້ນຳການເຄື່ອນໄຫວຕົວຈິງຂອງວຽກງານວັດທະນະທຳ-ສັງຄົມໃນປັດຈຸບັນ. ເຊິ່ງປະທານໄກສອນ ພົມວິຫານ ໄດ້ສະຫຼຸບໃຫ້ພວກເຮົາເຫັນວ່າ: “ເສຍວັດທະນະທຳ ກໍ່ພາໃຫ້ເສຍຊາດ” ສະນັ້ນ, ຕ້ອງປົກປັກຮັກສາວັດທະນະທຳອັນດີງາມຂອງຊາດ ແລະຮັບເອົາວັດທະນະທຳອັນຍອດຍິ່ງ ຂອງມວນມະນຸດ, ປະທານໄກສອນ ພົມວິຫານ ໄດ້ເວົ້າວ່າ: “ສືບທອດ ແລະເສີມຂະຫຍາຍມໍລະດົກທາງດ້ານວັດທະນະທຳອັນລ້ຳຄ່າຂອງຊາດ, ຂອງເຜົ່າຕ່າງໆ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ກໍ່ຕ້ອງລົບລ້າງຮີດຄອງປະເພນີອັນຫຼ້າຫຼັງ ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ຕ້ອງເດັດດ່ຽວລົບລ້າງຮ່ອງຮອຍເສດເຫຼືອທາງດ້ານແນວຄິດ ແລະວັດທະນະທຳ ຂອງຊົນຊັ້ນສັກດິນາ ແລະຂອງພວກລ່າເມືອງຂຶ້ນເກົ່າ ແລະໃໝ່; ຮັບເອົາວັດທະນະທຳທີ່ກ້າວໜ້າ ຂອງໂລກຢ່າງມີການເລືອກເຟັ້ນ, ສົມທົບບັນດາສິ່ງຍອດຍິ່ງ ຂອງຍຸກສະໄໝກັບມູນເຊື້ອອັນຈົບງາມ ຂອງຊາດ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ກໍ່ເດັດດ່ຽວຕ້ານຢັນການບຸກໂຈມຕີ ຂອງພວກສັດຕູໃນດ້ານຮົບແນວຄິດ ແລະວັດທະນະທຳ, ສະກັດກັ້ນຜົນສະທ້ອນອັນບໍ່ດີຕ່າງໆ ທີ່ມາຈາກພາຍນອກ”.

ໄປຄຽງຄູ່ກັບການປົກປັກຮັກສາວັດທະນະທຳອັນດີງາມ ຂອງຊາດ ແລະຮັບເອົາວັດທະນະທຳອັນຍອດຍິ່ງ ຂອງມວນມະນຸດນັ້ນ ປະທານ ໄກສອນ ພົມວິຫານ ຍາມໃດກໍ່ຖືສຳຄັນ ແລະເອົາໃຈໃສ່ຢ່າງຈົດຈໍ່ຕໍ່ວັດທະນະທຳການສຶກສາ, ເພາະການຍົກລະດັບການສຶກສາ ຂອງພະນັກງານ ແລະປະຊາຊົນໃຫ້ສູງຂຶ້ນເລື້ອຍໆ ຈຶ່ງຈະສ້າງເງື່ອນໄຂອັນສະດວກໃຫ້ແກ່ການຮັບເອົາທິດສະດີປະຕິວັດ ແລະວິທະຍາສາດເຕັກນິກອັນກ້າວໜ້າ ມາພັດທະນາປະເທດຊາດໃຫ້ປະກົດຜົນເປັນຈິງຢ່າງມີໄຊ. ຢາກສ້າງຄົນໃໝ່ຄົນສັງຄົມນິຍົມ ແມ່ນຕ້ອງໄດ້ເອົາໃຈ ໃສ່ໃນການລົບລ້າງການກືກໜັງສື ຂອງປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າ ເຮັດໃຫ້ຫຼາຍຄົນເຂົ້າຮຽນບຳລຸງວັດທະນະທຳຂັ້ນຕ່າງໆ. ເພື່ອເຮັດສຳເລັດພາລະກຳດັ່ງກ່າວຕ້ອງ “ເດັດດ່ຽວເອົາການສຶກສາໄປກ່ອນກ້າວໜຶ່ງ”. ຕໍ່ກັບໜ້າທີ່ຂອງການສຶກສາ ໃນໄລຍະໃໝ່, ປະທານໄກສອນ ພົມວິຫານ ໄດ້ເນັ້ນໜັກວ່າ: ການສຶກສາຕ້ອງສ້າງຄົນໃຫ້ເປັນຄົນທີມີນ້ຳໃຈຮັກຊາດ, ຮັກປະຊາຊົນ, ຮັກບ້ານເກີດເມືອງນອນ, ຮັກລະບອບການເມືອງ ຂອງ ສປປ ລາວ, ມີນ້ຳໃຈສາກົນອັນຜ່ອງໃສ, ມີຄວາມຕື່ນຕົວເປັນເຈົ້າ ຂອງປະເທດຊາດ, ມີສະຕິເຄົາລົບລະບຽບກົດໝາຍ, ມີຄວາມສາມັກຄີເປັນປຶກແຜ່ນໃນວົງຄະນາຍາດແຫ່ງຊາດ, ຮູ້ສົມທົບຜົນປະໂຫຍດສ່ວນຕົວ ແລະສ່ວນລວມຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ມີຄວາມຮັກແພງອັນແທ້ຈິງ ລະຫວ່າງຄອບຄົວ, ຜົວເມຍ ແລະມີຄວາມຮັບຜິດຊອບຕໍ່ການສຶກສາອົບຮົມລູກເຕົ້າ, ມີນ້ຳໃຈປະຕິວັດບໍ່ຢຸດຢັ້ງ ກຽມພ້ອມຮັບໃຊ້ຊາດ, ຮັບໃຊ້ປະຊາຊົນຢ່າງແທ້ຈິງ, ມີຄວາມຮູ້ວິທະຍາສາດທຳມະຊາດ ແລະສັງຄົມ, ມີຄວາມສາມາດນຳໃຊ້ວິທະຍາສາດນັ້ນມາຮັບໃຊ້ຊີວິດ ແລະສັງຄົມ, ການສຶກສາຕ້ອງໄປຄູ່ກັບການອອກແຮງງານ, ການຮຽນຕ້ອງໄປກັບຕົວຈິງ ແລະໂຮງຮຽນຕ້ອງຕິດພັນກັບເສດຖະກິດ, ວັດທະນະທຳ-ສັງຄົມ.

ເພື່ອສືບຕໍ່ໝູນໃຊ້ແນວຄິດໄກສອນ ພົມວິຫານ ກ່ຽວກັບການປ່ຽນແປງໃໝ່ ວຽກງານວັດທະນະທຳ-ສັງຄົມ, ກອງປະຊຸມຢືນຢັນວ່າ ຕ້ອງເພີ່ມທະວີການຄົ້ນຄວ້າ ແລະເຊື່ອມຊຶມແນວຄິດໄກສອນ ພົມວິຫານ ກ່ຽວກັບວັດທະນະທຳ-ສັງຄົມໃຫ້ເລິກເຊິ່ງ, ກວ້າງຂວາງ ແລະທົ່ວເຖິງ ແນໃສ່ກຳແໜ້ນບັນດາແນວຄິດ, ທິດຊີ້ນຳຕ່າງໆ ຂອງເພິ່ນ ເພື່ອນຳມາຜັນຂະຫຍາຍອອກມາເປັນແນວທາງ, ແຜນນະໂຍບາຍ, ນະໂຍບາຍອັນລະອຽດໃນແຕ່ລະຂອດ, ແຕ່ລະຂັ້ນ. ຕ້ອງນໍາເອົາວັດທະນະທຳ ເຂົ້າມາສຶກສາອົບຮົມ ແລະພັດທະນາຈິດໃຈຄົນໃນທົ່ວສັງຄົມ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ຄຸນນະພາບຊີວິດດີກວ່າເກົ່າ; ເອົາໃຈໃສ່ສົ່ງເສີມຄອບຄົວ ແລະສ້າງບ້ານວັດທະນະທຳ ໃຫ້ມີຄຸນນະພາບ, ຟື້ນຟູ, ສົ່ງເສີມ ແລະພັດທະນາສະຖານທີ່ວັດຖຸບູຮານ ສະຖານທີ່ສໍາຄັນໃນລະດັບຊາດ ລະດັບທ້ອງຖິ່ນ ເພື່ອຮັບເອົາສິ່ງຍອດຍິ່ງຈາກວັດທະນະທຳຂອງໂລກ; ເອົາໃຈໃສ່ ຟຶ້ນຟູ ແລະອະນຸລັກສິລະປະວັດທະນະທຳ ຂອງບັນດາຊົນເຜົ່າ; ຈັດຕັ້ງການແຂ່ງຂັນ ການສ້າງຂະບວນການເທດສະການທາງວັດທະນະທຳ ໃນລະດັບຊາດ ລະດັບທ້ອງຖິ່ນເປັນປະຈຳ.